Mijn reis naar de Shipibo’s in het Amazonewoud van Peru (4)
Twee weken lang mijn ziel laten reizen. Opschonen. Inzichten opdoen op een heel diep niveau. Van de veertien dagen is ongeveer de helft gevuld met ceremonies. De andere dagen zijn rustdagen, waarbij we de gelegenheid krijgen om meer te leren kennen van de wereld en rituelen van de de Shipibo’s.
We werden op een dag uitgenodigd om met de Maestro een speciale boom, de Jochi papa, te bezoeken. Na een tocht van vier uur door het oerwoud, in een zinderende hitte staan we ineens oog in oog met een gigantische woudreus die je doet verstommen en verstillen. In één klap deed vier uur zweten en insecten van me afslaan mij voor als een verwaarloosbaar loopje op een lentefrisse morgen naar mijn brievenbus en terug. Jochi papa betekent overgrootvader en met hetzelfde respect als waarmee ze over hun voorouders spreken, spreken ze over de planten en bomen. De Maestro begint te vertellen wat deze boom voor hen betekent. Maestro, dat ben je zomaar nog niet. Om een diepgaande kennis te krijgen over de planten ‘mag’ je eerst op een plantendieet (planta dieta) van maar liefst zes (!) maanden. Je verblijft dan ergens in de jungle bij een bepaalde plant of boom, bijvoorbeeld de Jochi papa. Er wordt je dan één keer per dag een handjevol eten gebracht, zodat je de beproeving net overleeft. Voor de rest moet je het dan doen met de aanwezigheid en de energie van de Jochi papa. Op een gegeven moment ben je fysiek zo verzwakt, dat je meer en meer de boom gaat voelen en gaat begrijpen wat de boom je letterlijk te vertellen heeft. Dat is het moment dat je de icaro van die boom doorkrijgt. De icaro komt als een visuele ervaring en als een gezang bij hen binnen. Als de proef met de eerste plant is doorstaan en je weer op krachten bent gekomen wachten de andere bomen en planten. De tweede periode van afzondering duurt ‘slechts’ vijf maanden, de volgende vier en zo wordt het per maand afgebouwd naar vier weken, drie weken, twee weken en tenslotte een week. Korter dan een week wordt het niet voor alle volgende planten die een Maestro in zijn repertoire opneemt. Op deze manier neemt hij de kennis van de plant op een diepgaande manier tot zich en de novice (het zal daar absoluut anders heten) is er jaren mee bezig voordat hij zich Maestro mag noemen.
Na een paar ceremonies blijft me iedere keer weer opvallen hoe liefdevol de Shipibo Indianen onze ceremonies begeleiden. En ik voel na iedere ceremonie hoe ik opschoon en meer en meer thuiskom in mezelf. Oude beelden uit mijn leven kan ik loslaten en er komt ruimte voor nieuwe. Ik bedenk ze niet zelf, ze worden aangereikt tijdens de ceremonies. Eén daarvan is dat ik, eenmaal terug in Nederland, uitgenodigd ben om ceremonies te begeleiden met middelen die de ziel stimuleren tot ontplooiing. In die zin is het plantmedicijn een groeimiddel, en voeding voor de ziel. Ik voel me bevoorrecht dat ik straks mag gaan werken met dit wonderschone medicijn om anderen te steunen in hun bewustzijnsontwikkeling.
Het is zeker al meer dan tien jaar geleden dat een zeer kundige astroloog mij dit voorspeld heeft. Aanvankelijk had ik daar geen beelden bij, gevolgd door een periode van ontkenning. Later maakte dat plaats voor spanning en onzekerheid. En nu is het dan zover: Ik heb het met mijn eigen ogen, en met eigen oren mogen waarnemen. Meer nog dan dat is het mijn ziel die een vreugdesprong maakt, dat mijn zoektocht in het leven en alles wat ik bij elkaar heb gedaan aan persoonlijke ontwikkeling nu bij elkaar komt en tot ontplooiing mag komen in het werken met een middel dat mij tot nu toe het meeste heeft gebracht.
Lees deel 5:”De Cura van de Shipibo’s.“