Hier vind je een lijst met mijn favoriete muziek
Niet compleet en in een willekeurige volgorde.
Eén van de mooiste albums ooit met improvisatie op een piano van jazzpianist Keith Jarrett. Het was Niek die me voor het eerst liet luisteren naar deze muziek.
Lees wat Wikipedia over dit album schrijft.
1. [Part I]
2. [Part II a]
3. [Part II b]
4. [Part II c]
Hoogtepunt uit het oeuvre van Bach in de uitvoering van Ton Koopman. Ooit kreeg ik de eerste opname van Ton Koopman voor mijn verjaardag. Dit is de tweede keer dat hij de Matthäus Passion op cd heeft gezet met een licht gewijzigde interpretatie. Dit is mijn referentiepunt voor de vele uitvoeringen van de Matthäus. Mooier bestaat bijna niet, of het moet de uitvoering met Reinbert de Leeuw zijn. Helaas niet te vinden op Spotify, Ton Koopman wel.
Gezien de vorige twee albums kan deze niet uitblijven. Keith Jarrett speelt hier geen improvisatie, maar een zestal sonates van Bach. Strak en helder.
1. Son. No 1 in B min. BWV 1014
2. Son. No 2 in A BWV 1015
3. Son. No 3 in E BWV 1016
4. Son. No 4 in C min. BWV 1017
5. Son. No 5 in F min. BWV 1018
6. Son. No 6 in G BWV 1019
Luister.
Kind of Blue is een studioalbum van de Amerikaanse jazzmusicus Miles Davis. De plaat is sinds de opname in 1959 een steady-seller, en wordt officieus de beste jazzplaat van de twintigste eeuw genoemd. De muziek is tijdloze cooljazz en heel toegankelijk, en toch muziek-technisch verbluffend. Zelfs mensen die niet van jazz denken te houden vinden deze muziek mooi.
Luister.
Dankzij Marie-Claire Alain kan ik onbeperkt luisteren naar de complete orgelwerken van Bach. Door mijn gereformeerde wortels ben ik vroeger in de kerk overgoten met deze muziek. Op latere leeftijd heb ik dit weer opnieuw ontdekt. Ik kan hier overigens alleen naar luisteren als ik in mijn eentje ben. Mijn huisgenoten kunnen dit niet zo waarderen. Met deze afspeellijst kan ik ruim 16 uur vooruit.
Luister.
Canto Ostinato is een muziekstuk waarbij de uitvoerende musici veel vrijheid hebben. Ze bepalen zelf welke secties van de partituur ze spelen en hoe ze omgaan met herhalingen. Daarom varieert de lengte van een tot meerdere uren. Deze uitvoering is met twee vleugels, dat komt op cd beter tot zijn recht dan de vier vleugels waar het oorspronkelijk voor geschreven is. Ga je naar een uitvoering, kies dan de variant met vier vleugels.
Luister.
Zoals zo velen ben ik via Reinbert de Leeuw in aanraking gekomen met de muziek van Erik Satie. Hier is toch de opname van Jeroen van Veen. Hij heeft namelijk alle pianomuziek (266 nummers) van Satie op 9 cd’s gezet met een totale speelduur van 11 uur 41 minuten en 39 seconden. Vele componisten van minimalistische muziek zijn schatplichtig aan Satie. Ik draai dit graag op de achtergrond als ik me moet concentreren op mijn werk.
Luister.
Ik word natuurlijk ontzettend goed bediend door de Nederlandse Bachvereniging met hun project All of Bach. Zij hebben het ambitieuze plan opgepakt om alle 1080 (!) werken van Bach opnieuw uit te voeren en op te nemen in hoge kwaliteit. Ze zijn er mee begonnen in 2014 en hopen het af te ronden in 2021 als de vereniging haar honderdjarig bestaan viert. Je kunt gratis naar alle opnames luisteren. Er is geen registratie nodig. Lees hier meer over All of Bach. Alle opnames vind je op het Youtubekanaal van de Nederlandse Bachvereniging.
Bij mijn favoriete muziek mag Pink Floyd niet ontbreken. Dark Side of the Moon uit 1973 is een klassieker van de bovenste plank. Het was mijn jeugdvriend Hans die me, op twaalfjarige leeftijd, met Pink Floyd in aanraking bracht. De liefde voor deze muziek is nooit meer over gegaan.
Luister.